ฟูอัด อับดุลลาห์ ชีฮับ (อาหรับ: فُؤادْ عبد الله شِهاب; 19 มีนาคม พ.ศ. 2445 - 25 เมษายน พ.ศ. 2516) เป็นนักการเมืองชาวเลบานอนและประธานาธิบดีเลบานอนในปี พ.ศ. 2501 ถึง พ.ศ. 2507 และนอกจากนี้เขาเป็นผู้ก่อตั้งกองทัพเลบานอนหลังได้รับเอกราชจากฝรั่งเศสและเขาเป็นผู้บัญชาการทหารกองทัพเลบานอนในปี พ.ศ. 2489[1]เขาเกิดในครอบครัวของราชวงศ์ชีฮับและเขาเข้าประจำกองทัพฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2462 และในปี พ.ศ. 2495 เขาเป็นนายกรัฐมนตรีเลบานอนเมื่อนายบิชารัต อัลคูรี (Bachera El-Khory) ประธานาธิบดีเลบานอนในขณะนั้นลาออกเนื่องจากมีการประท้วงไล่รัฐบาลของอัลคูรีและปรึกษาให้เขามีส่วนในการเลือกตั้้งครั้งต่อไปในขณะที่คามีล ชีมูน (Camille Chamoun) ได้เลืิอกให้เป็นประธานาธิบดีจากอัลคูรีระหว่างวิกฤตทางการเมืองเลบานอนในปี พ.ศ. 2501 ซึ่งมีความขัดแย้งกับชีมูนและผู้นำมุสลิมและเขาป้องกันไม่ให้กองทัพมาเข้าข้างรัฐบาลหรือฝ่ายค้านและปฏิเสธคำขอทั้งหมด ซึ่งในการตัดสินใจของเขาทำให้กองทัพเลบานอนรวมความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันและสูญเสียความชอบธรรมอย่างจำกัดและเขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นประธานาธิบดีเลบานอนในการเลือกตั้งปี พ.ศ. 2501 โดยถือเป็น "ทางเลือกที่เป็นเอกฉันท์" ทั้งในและต่างประเทศและเขาสืบทอดตำแหน่งจากชึมูนในระหว่างการดำรงตำแหน่งของเขาซึ่งเขาพัฒนาประเทศเลบานอนให้มีความทันสมัยให้เหมือนกับประเทศตะวันตก[2] อย่างไรก็ตามระบอบการปกครองของเขาถูกกล่าวหาว่าเป็นเผด็จการเบ็ดเสร็จและการเพิ่มบทบาทของทหารและหน่วยสืบราชการลับหรือตำรวจลับ ซึ่งอุดมการณ์ทางการเมืองของเขารู้จักกันในชื่อลัทธินิยมชีฮับและเขาเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2516